familiar, brought up in the house;
cf. Ընդասուն.
ԸՆՏԱՍՈՒՆ կամ ԸՆԴԱՍՈՒՆ ԸՆՏԱՍՆՈՒՆԴ կամ ԸՆԴԱՍՆՈՒՆԴ. οἱκῶν οἱκίαν domi sedens Ի տան սնեալ. ընտանասուն. ո՛չ վայրագ. ըստ յն. տնաբնակ. որ նստի ի տան եւ ի մէջ ընտանեաց.
Այր առանց պաճուճանաց ընտասուն. (Ծն. ՟Ի՟Ե. 27։)
Որ ի Մծբ. գրի.
Յակոբ այր միամիտ եւ ընդանեսուն (կամ ընդասուն)։
Ոչ ընդ անձեռնընտելսն հաւասարէ (աղաւնին), եւ ո՛չ ընդ ընդասնունդսն դեգերեալ՝ ծխոյ աղտեղութեամբ ներկանի. (Պիտ.։)