command of an army, generalship.
στρατηγία praefectura exercitus, imperatorium munus Զօրավարն լինել, եւ իշխանութիւն եւ առաջնորդութիւն նորա. սպարապետութիւն։
Եւ եդ արքայ զբանեայ որդի Յովիդեայ փոխանակ նորա ի զօրավարութիւն. (՟Գ. Թագ. ՟Բ. 35։)
Քաջ զօրավարութեանն կարծէր լինել գործ. (Ածաբ. կիպր.։)
Հալածական առնէին զնա զօրավարութեամբ Տիւռոսի. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Քաջն Յեսու հասանէր ի գահ զօրավարութեան. (Պիտ.)
Յեսու յաջորդեալ ի Մովսիսէ զզօրավարութիւնն. այսինքն զառաջնորդութիւնն. (Սարգ. յկ. ՟Է։)
Զօրավարութեամբ Կիւրղի. (իբր զօրավար առաջնորդելով. Կամրջ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | զօրավարութիւն | զօրավարութիւնք |
| accusatif | զօրավարութիւն | զօրավարութիւնս |
| génitif | զօրավարութեան | զօրավարութեանց |
| locatif | զօրավարութեան | զօրավարութիւնս |
| datif | զօրավարութեան | զօրավարութեանց |
| ablatif | զօրավարութենէ | զօրավարութեանց |
| instrumental | զօրավարութեամբ | զօրավարութեամբք |