Other definitions containing this entry
Զօրապետն հիւսիսային, որ էր թագուցեալ զկերպարանս իւր. (Զենոբ.։)
cf. ԶՕՐԱՊԵՏ;
Իշխանք, զինուորապետք, քաղաքացիք։ (Մխ. դտ.)
Ի մէջ քրիստոսասիրաց զքրիստոսէ խոստացայ ճառել. զի եւ եւս ըստ իմում չափու քրիստոսասէր եմ։ Առն քրիստոսասիրի։ Որ քրիստոսասիրացն յայտնելոց է։ քրիստոսասէր զօրաց եւ զօրապետաց։ Կեղծաւորին լինել քրիստոսասէրք։ Զմիմեանս ատեն, եւ քրիստոսասէրք այնու զանձին վարկանին. (Սեբեր. ՟Ա. Կորիւն.։ Սարգ. Շար.։ Կոչ. ՟Զ։ Լմբ. սղ.։)
Զօրապետութիւն. ազգապետութիւն. տանուտէրութիւն.
Առաքինի զօրապետ՝ զօրաց եւ զօրավարաց հայաստանեայց հանդիսացուցիչ. (ՃՃ.։)
Ետ բանից նիշ ի զօրապետն եւ առ իշխանսն։ Ետ գրել ողջոյն, եւ բանից նիշ (ա՛յլ ձ. նշանաբան). (Մամիկ.։)
ամենայն յօգաւորութիւնք եւ սէրք եւ կցորդութիւնք։ Եկայք արասցուք սէրս եւ միաբանութիւնս ընդ զօրապետսն. (Դիոն. ածայ.։ Ուռհ.։)
Երեւեր կատիշ գնդին սիւնի զօրուն։ Զգունդն կատշաց։ Զզօրապետն կատշաց։ Իկատշացն լուեալ. (Փարպ.։)
Այր ներքինի՝ կուրտ գոլով։ Կուրտզօրապետօք։ Ի կրտէն իւրմէ սպանեալ եղեւ ի գիշերի. (Ուռհ.։)
Զաստուած՝ զզօրապետն անյաղթ զօրաց. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Սատրապք եւ զորագլուխք եւ զօրապետք եւ գաւառապետք։ Ամենայն սատրապք եւ կուսակալք. (Ոսկ. ի մելիտ.։ Մեսր. երէց.։)
Պետ գնդի զօրուն. զօրապետ միոյ գնդի.
Հոգեզրահ շնորհիւ զինաւոր։ Զինաւորօք եւ զօրապետօք. (Նար. մծբ. եւ Նար. գանձ հոգ.։)
Զօրապետ միոյ կողման զօրուն, որ կոչի թեւ.
Սատրապք եւ զորագլուխք եւ զօրապետք եւ գաւառապետք։ Ամենայն սատրապք եւ կուսակալք. (Ոսկ. ի մելիտ.։ Մեսր. երէց.։)
ἁρχιστρατηγός princeps militiae, imperator exercitus ἁφηγούμενος dux ὐποστράτηγος subordinatus dux. իբր Սպայապետ. զօրապետ. զօրավար մեծ կամ փոքր. առաջնորդ զօրու. սէրասգէր. պ. սիբէհապէտ., ... Տե՛ս (Ծն. ՟Ի՟Ա. 22. 32։ ՟Ի՟Զ. 26։ ՟Գ. Թագ. ՟Բ. 32։ ՟Ա. Մակ. ՟Թ. 66։ ՟Ժ՟Ե. 38։ ՟Բ. Մակ. ՟Գ. 5։ ՟Ը. 8։ ՟Ժ՟Դ. 1։)
ԶՕՐԱՊԵՏԵԼ. cf. ԶՕՐԱՎԱՐԵԼ.
Սոքա թագիւ ոչ պերճացեալ, եւ ոչ զօրօք զօրապետեալ. (Շ. վիպ.։)
Բառ լտ. մաճի՛ստէռ magister (equitum, militiae). յորմէ յն. մաղի՛ստրօս μαγίστρος . գաղղ. մաճի՛ստռ. այսինքն վարդապետ. վարժապետ. որպէս Պետ. զօրապետ. իշխանապետ. դուքս. որհիսի եղեւ եւ գրիգոր մագիստրոս. վասն որոս դնի ի վերագրի թղթոց նորա,
Voir tout