to enjoy, to rejoice, to delight in any thing, to be delighted, to amuse one's self, to be diverted, to play;
to laugh, to jest, to divert one's self;
to flourish;
— սրտի, to rejoice one's heart, to solace;
— ընդ գեզ, to be delighted with beauty;
— իբրեւ զգալարի, to flourish like an herb;
զուարճացեալ ալիք, grey, hairs, hoariness.
τέρπομαι, κατατέρπομαι delector, oblctor Վայելել ախորժանօք յախորժելիս. զբօսնուլ ի հեշտալիս. հրճուիլ. խրախանալ. խայտալ. ախորժելով սիրտը բացուիլ.
Ընդ երեկոյս զուարճասցին։ Զուարճասցին յուրախութենէ իւրեանց։ Ի ճանապարհս վկայութեանց քոց զուարճացայ որպէս յամենայն ի մեծութեան. (Սղ.։)
Իւղով եւ խնկով եւ գինւով զուարճանայ սիրտ. (Առակ. ՟Ի՟Է. 9։)
Ընդ որոց թէ ընդ գեղն զուարճացեալք՝ զնոսա Աստուածս կարծիցեն. (Իմ. ՟Ժ՟Գ. 3։)
Ուրա՛խ լեր եւ զուարճացի՛ր յամենայն սրտէ քումմէ դուստր Երուսաղէմի. (Սոփ. ՟գ. 14։)
Յանձն իւր զուարճացեալ լինէր թագաւորն. յն. քաղցրութեամբ լինէր. (Եսթ. ՟Ա. 10։)
Յայնժամ թագաւորն զուարճացաւ յանձն իւր. յն. յոյժ բարեկրեցաւ. (Դան. ՟Զ. 23։)
ԶՈՒԱՐՃԱՆԱԼ. τρυφάω delicate vivo, deliciis indulgeo Զուարճալի կեանս վարել. փափկանալ.
Այլ մեք՝ որոց բանն է երկրպագեալ, թէպէտ եւ պարտ է զուարճանալ, բանիւն զուարճասցուք. (Ածաբ. ծն.։)
ԶՈՒԱՐՃԱՆԱԼ. ἁγαλλιάομαι, εὑθηνέω exulto, gaudeo, laetor Ուրախանալ, բերկրիլ, զուարթանալ. ցնծալ. ... տե՛ս (Ես. ՟ե. 4։ ՟ա. թգ. ՟իե. 36։ Ժող. ՟բ. 7։ Երեմ. ՟ժէ. 8։)
Ընդ ոչինչ այսքան ուրախանայ Աստուած, որքան ընդ մարդոյ ուղղութիւն եւ փրկութիւն. (Ածաբ. յայտն.։)
ԶՈՒԱՐՃԱՆԱԼ. ἁναθάλλω, ἁνατέλλω, εὑθαλέω, ἁνθέω vireo, refloresco Ուռճանալ. դալարանալ, կանաչանալ, սաղարթանալ, ընձիւղիլ, ծաղկաւետանալ.
Զուարճասցին իբրեւ զխոտ ջրարբի։ Ոսկերք ձեր իբրեւ զդալարի զուարճասցին. (Ես. ՟Խ՟Դ. 4։ ՟կզ. 14։ տե՛ս եւ Սղ. ՟Ի՟Ե. 7։ ՟ձթ. 6։ Դան.։ 1։ Սիր. ՟Ա. 22։)
ԶՈՒԱՐՃԱՆԱԼ. Ըստ ամենայն առման՝ ասի ի գիրս մեր պէսպէս խնդրով.
Զուարճանալ յուսով, կամ աւետեօք, տօնիւ, ի տօնախմբել, եւ այլն. (Շար.։)
Զուարճացաւ Խոսրով ընդ լուր գալստեանն ազգականացն. (Խոր. ՟Բ. 70։)
Յառաջ քան ընդ բարին խնդալ մարդկան՝ զուարճասցի չարաւն. (Յհ. իմ. ատ.։)
Ի փառս իրերաց զուարճասցուք. (Լմբ. ատ. այսինքն ընդ փառս կամ փառօք։)
Այնչափ զուարճանայր ի բարկութիւն. (Իսիւք.։)
Ի վերայ այսոցիկ զհոգեւոր ուրախութիւնն զուարճանալ. (Լմբ. ժող.։)
| Présent | |
|---|---|
| ես | զուարճանամ |
| դու | զուարճանաս |
| նա | զուարճանայ |
| մեք | զուարճանամք |
| դուք | զուարճանայք |
| նոքա | զուարճանան |
| Imparfait | |
|---|---|
| ես | զուարճանայի |
| դու | զուարճանայիր |
| նա | զուարճանայր |
| մեք | զուարճանայաք |
| դուք | զուարճանայիք |
| նոքա | զուարճանային |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | զուարճացայ |
| դու | զուարճացար |
| նա | զուարճացաւ |
| մեք | զուարճացաք |
| դուք | զուարճացայք |
| նոքա | զուարճացան |
| Présent | |
|---|---|
| ես | զուարճանայցեմ |
| դու | զուարճանայցես |
| նա | զուարճանայցէ |
| մեք | զուարճանայցեմք |
| դուք | զուարճանայցէք |
| նոքա | զուարճանայցեն |
| Aoriste | |
|---|---|
| ես | զուարճացայց |
| դու | զուարճասցիս |
| նա | զուարճասցի |
| մեք | զուարճասցուք |
| դուք | զուարճասջիք |
| նոքա | զուարճասցին |
| Prohibitif | |
|---|---|
| դու | մի՛ զուարճանար |
| դուք | մի՛ զուարճանայք |
| Impératif | |
|---|---|
| դու | զուարճացի՛ր |
| դուք | զուարճացարո՛ւք |
| Exhortatif (thème du passé) | |
|---|---|
| դու | զուարճասջի՛ր |
| դուք | զուարճասջի՛ք |