Երգիչ

adj. s.

ᾅδων, ᾅδουσα cantor, cantatrix Երգեցիկ. երգեցող. երգակ. երգաբան. երաժիշտ.

Երգիչք սաղմոսաց նոցա՝ արք եւ կանայք. (՟Բ. Եզր. ՟Բ. 65։)

Ըստ բանի հոգեւոր երգչին (դաւթի). (Ագաթ.։)

Մերթ՝ Հռչակօղ, հրատարակիչ.

Երգիչ եւ պատմիչ թշուառութեանցն եղեալ (քամ), ոսոխ եւ ամբաստան լինի. (Փիլ. լին. ՟Բ. 71։)