thankful;
benefactor, beneficent, obliging.
εὑεργέτης benefactor, benemeritus Երախտագործ. բարերար. աղէկութիւն ընօղ.
Զմեր փրկիչն եւ զերախտաւոր զմուրդքէ. (Եսթ. ՟Ժ՟Զ. 13։ Տե՛ս եւ Իմաստ. ՟Ժ՟Թ. 13. ՟Ա. Թագ. ՟Ի՟Ե. 15։)
Առաւել առ ձեզ եղեւ երախտաւոր. (Խոր. ՟Գ. 51։)
Եւ իբր Երախտահատոյց. շնորհակալու, երախտագէտ.
Երախտաւոր լինել գործովք արդարութեան՝ հօրն երկնաւորի։ Լեալք երախտաւորք եւ կամարարք բարերարին։ Արժանաւոր երախտաւոր վարուք հասանել ի նաւահանգիստն կենաց. (Յճխ. ՟Բ. եւ ՟Դ։ Զորս մարթ է իմանալ եւ ըստ առաջին նշ. որպէս էմէքտար։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երախտաւոր | երախտաւորք |
| accusatif | երախտաւոր | երախտաւորս |
| génitif | երախտաւորի | երախտաւորաց |
| locatif | երախտաւորի | երախտաւորս |
| datif | երախտաւորի | երախտաւորաց |
| ablatif | երախտաւորէ | երախտաւորաց |
| instrumental | երախտաւորաւ | երախտաւորաւք |