act of leading by the mouth.
Քարշելն կամ ցնցելն զբերան գրաստուց ի վարելն.
Մղեն երախաձգութեամբն սանձակոծելով զկզակս. (Պիտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | երախաձգութիւն | երախաձգութիւնք |
| accusatif | երախաձգութիւն | երախաձգութիւնս |
| génitif | երախաձգութեան | երախաձգութեանց |
| locatif | երախաձգութեան | երախաձգութիւնս |
| datif | երախաձգութեան | երախաձգութեանց |
| ablatif | երախաձգութենէ | երախաձգութեանց |
| instrumental | երախաձգութեամբ | երախաձգութեամբք |