hy    |   fr

Եռաթիւ

adj.

three, composed of three numbers;
ternary.

adj.

Երրեակ թուով. երեք.

Յեռաթիւ աւուրց լրման՝ ի տիպ մահու իւր եւ յարութեան. (Սկեւռ. աղ.։ Սկեւռ. կուս։)

ԵՌԱԹԻՒ (անձամբ).

Սուրբ երրորդութիւն, որ մի է, եւ եռաթիւերկրպագեալ քարոզի. (Եպիփ. ծն.։)