adj. s.

neighbour.

adj. s.

γείτων vicinus, conterminus Դրակից. եւ Մերձաբնակ. ընտանի. սահմանակից, եւ մերձաւոր՝ իրօք կամ նմանութեամբ.

Ի դրացւոյ եւ յերդակցէ։ Զդրացի իւր եւ զընկեր իւր։ Դրացեաց քոց, կամ իմոց։ Դրացիք տան իմոյ եւ աղախնայք իմ։ Ի ներքուստ ջրոյ, եւ ի դրացեաց նորա.եւ այլն։

Զդրացի ազգսն կոչէ ատելիս. (Մխ. երեմ.։)

Ի դրացին երթայր ի մակեդոնիա. (Եւս. քր. ՟Ա։)

Իբրեւ ի դիտանոց ինչ ծովու դրացի. (Բրս. յուդիտ.։)

Ի հեբրայեցւոց լեզուն, եւ ի նորին դրացւոյն յասորին. (Կիւրղ. ծն.։)

Նոքա մերոց դրացեաց արարածոց անուամբքս անուանին. (Եզնիկ.։)

Կորստեան որդիս, եւ մահու դրացիս. (Նար. ՟Կ՟Ը։)

Չորեքտասանն դրացի է հնդետասանին. (Վրդն. ել.։)

Ամենայն ամք՝ իւրեանց արմտեօք չափին եւ լցեալ են. եւ չեն կարօտ փոխ առնուլ ի դրացւոյ. (Իգն.։)

Ուտել եւ ըմպել, եւ ննջել, եւ քուն դրացի մահու. (Վրք. հց. ՟Բ։)