s.

dissension, resistance;
vexation, regret, displeasure.

s.

Դժկամակ կամ տարադէպ անցք, գնացք. եւ Անպիտանութիւն. τὸ ἅχρηστον incommodum, inutilitas

Փոփոխումն չընկալաւ դժպհութեամբ իրաց. (Սեբեր. ՟Դ։)

Զդժպհութիւն եւ զյայրատութիւն անձնիշխան կամաց։ Վասն պոռնկութեան՝ դժպհութիւք, եւ երդմնահարութիւնք. (Յճխ. ՟Դ. ՟Ը։)

Խոտորնակ դժպհութեանդ քում տաց քեզ եւ զայդ. (Մծբ. ՟Ժ՟Զ։)

Բաղկացուցին ջանիւք ի սակս դժպըհութեան եւ կամ մրցանաց. (Պղատ. օրին. ՟Է։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դժպհութիւն դժպհութիւնք
accusatif դժպհութիւն դժպհութիւնս
génitif դժպհութեան դժպհութեանց
locatif դժպհութեան դժպհութիւնս
datif դժպհութեան դժպհութեանց
ablatif դժպհութենէ դժպհութեանց
instrumental դժպհութեամբ դժպհութեամբք