hy    |   fr

Գլխապետութիւն

s.

Զօրապետութիւն. ազգապետութիւն. տանուտէրութիւն.

Ետ բերել նմա ըստ օրինի գլխապետութեան սուսեր իշխանական, գօտի արիական, քուքք խիզախողք, եւ երիվար բարձրավիզ. (Արծր. ՟Գ. 12։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գլխապետութիւն գլխապետութիւնք
accusatif գլխապետութիւն գլխապետութիւնս
génitif գլխապետութեան գլխապետութեանց
locatif գլխապետութեան գլխապետութիւնս
datif գլխապետութեան գլխապետութեանց
ablatif գլխապետութենէ գլխապետութեանց
instrumental գլխապետութեամբ գլխապետութեամբք