fracture;
refraction;
inflection;
quaver;
affected ways, lolling, grimace.
Բեկբեկելն, իլն։
Ոչ խափանեցաւ ի նմանէ բեկբեկումն. իմա՛ բեկումն, պատառումն, կոտորումն. որ հայի ի բանն Նաւումայ. (Մծբ. ՟Ժ՟Ը.) ՟Գ. 1. ուր ի մեզ դնի որս։
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | բեկբեկումն | բեկբեկմունք |
accusatif | բեկբեկումն | բեկբեկմունս |
génitif | բեկբեկման | բեկբեկմանց |
locatif | բեկբեկման | բեկբեկմունս |
datif | բեկբեկման | բեկբեկմանց |
ablatif | բեկբեկմանէ | բեկբեկմանց |
instrumental | բեկբեկմամբ | բեկբեկմամբք |