Բացաձիգ

cf. Բացական.

adj.

Հեռաձիգ, տարաձիգ, բացակայ.

Չոքաւ առ այլ թագաւորս բացաձիգս. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)

Ծովք բազումք գտանին՝ հեռաւորք բացաձիգք ի միմեանց սահմանեալք վայրովք. (Վեցօր. ՟Դ։)