exclamation.
ԲԱՑԱԳԱՆՉՈՒԹԻՒՆ ԲԱՑԱԳԱՆՉՈՒՄՆ. ἑκβόησις, ἑκφώνησις exclamatio, ἁπόφθεγμα acute dictum, et breve Սաստիկ գանչիւն, գոչիւն. ձայնարձակութիւն. հնչումն ուժգին. արձագանգ. եւ Առած ազդոյ.
Բացագանչութեամբ ձայնի վերուստ ի վայր զդացուցանէին արքային. (Յհ. կթ.։)
Բացագանչութիւն պատկանեալ եւ յարմարեալ ձայնիւ. (Մագ. ՟Ժ՟Գ։)
Ունկն զգայ, թէ յումմէ՛ է բացագանչումն. (Գր. հր.։)
Բայց դու մի՛ յԱստուծոյ բացագանչումն ձայնի պահանջեր. (Լմբ. սղ.։)
Ամենայն՝ որ ի նիւթոյ է կազմեալ աղօտ իմն եւ ստուերային բացագանչումն հնչմանց ունի զիմանալեացն. (Մաքս. ի դիոն.։)
Վասն ասացելոց բացագանչմանց. ո՛րգոն, ծանի՛ր զքեզ. եւ եթէ՝ մի՛ ինչ յոյժ. (Սահմ. ՟Գ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բացագանչութիւն | բացագանչութիւնք |
| accusatif | բացագանչութիւն | բացագանչութիւնս |
| génitif | բացագանչութեան | բացագանչութեանց |
| locatif | բացագանչութեան | բացագանչութիւնս |
| datif | բացագանչութեան | բացագանչութեանց |
| ablatif | բացագանչութենէ | բացագանչութեանց |
| instrumental | բացագանչութեամբ | բացագանչութեամբք |