vn.

to bellow, to low;
to roar.

չ.

(լծ. հաչել հառաչել). βληχάομαι balo Գոչել եւ բոռալ խաչանց եւ արջառոց. բառանչել, պոռչտալ, մայել.

Հարկաւոր էր բառաչել. (Նիւս. կազմ.։)

Յանասնոց, որ առ մեզ բառաչեն. (Վեցօր. ՟Զ։)

Իբրեւ խաչանց ի մի բարբառ բառաչելոց. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 43։)

Ամենայն կենդանիք ի զենումն ածեալ՝ բառաչեն. (Սկեւռ. ես.։)

Կանչելով եւ բառաչելով. (Վրդն. ծն.։)

Բառաջեաց ոչխարն. (Վրք. հց. ձ։)

Անասուն կապեալ յորժամ տեսանէ զտէրն իւր՝ ընդդէմ նորա բառաչէ. (Անան. զղջ.։)

Նմանութեամբ ասի.

Ոչ յայտնեաց Աբրահամ որդւոյն իւրում, թէ դու ես գառն պատարագի, զի մի՛ բառաչիցէ ի գոլով . (կամ) զի մի՛ բառաչեսցէ ընդդէմ հօրն. (Եփր. ի նինուէ.։)

Դեւն իբրեւ զառիւծ եղեալ, եւ ընդ դէմն բառաչեալ, ոչ կարաց խափանել զնա ի հոգեւոր աղօթիցն. (Լմբ. սղ.։)