cf. ԲԱԺԱՆՈՒՄՆ.
Բաժանութեան լեալ պատճառս. (Թղթ. հաղբ. առ Գր. տղ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | բաժանութիւն | բաժանութիւնք |
| accusatif | բաժանութիւն | բաժանութիւնս |
| génitif | բաժանութեան | բաժանութեանց |
| locatif | բաժանութեան | բաժանութիւնս |
| datif | բաժանութեան | բաժանութեանց |
| ablatif | բաժանութենէ | բաժանութեանց |
| instrumental | բաժանութեամբ | բաժանութեամբք |