hy    |   fr

Աւարումն, ման

s.

pillage, sack;
devastation.

cf. ԱՒԱՐԱՌՈՒԹԻՒՆ.

Ստուգապէս աւարումն գերելոցն արար. (Անյաղթ բարձր.։)

Աւարումն ստացուածոց, կամ եկեղեցւոյ. (Պիտ.։)

Աւարումն ընչից. (Մաշկ.։)

Աւարումն քաղաքաց. (Փիլ. ՟ժ. բան.) աւարումն.

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif աւարումն աւարմունք
accusatif աւարումն աւարմունս
génitif աւարման աւարմանց
locatif աւարման աւարմունս
datif աւարման աւարմանց
ablatif աւարմանէ աւարմանց
instrumental աւարմամբ աւարմամբք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Խաւարումն, ման

Voir tout