s.
ploughman, ploughed husbandman;
adj.
ploughed up, tilled;
—, արօրաձիգ առնել, to plough up, to till;
— լինել, to be ploughed up or tilled.
Other definitions containing this entry
Երկրագործ հանդարտեցուցանէ զարօրադիր եզինս՝ առ մսուր հեշտացուցանելով. (Ճ. ՟Ա.։)
Հանդարտեցուցանել զամբոխեալ եւ զալէկոծեալ բնութիւնս. կամ զարօրադիր եզինս, կամ զհարթուցեալս. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Ա։ Նիւս. թէոդոր.։ Յճխ. ՟Ե։)
Առաքեալքն քաղցր լծովն Քրիստոսի եդին ակօս ի բնութիւնս՝ ի դաշտս մարդկեղէնս. (Համամ առակ.։ (Յորս Ակօս ձգել ասի եւ արջառն ե՛ւ արօրադիր հողագործն։))
ի ձեր սակս սիոն արօրադիր լիցի. (Միք. ՟Գ. 12։)
Զի եթէ ոչ արօրադիր արարեալ էր ձեր իմով երնջաւն, ոչ էր գտեալ ձեր զառարկուածն իմ. (Փիլ. սամփս.։)
պ. վարանտէն (ըստ ամենայն նշ) Նոյն է եւ յն. լտ. արօ՛օ, ա՛րօ. ἁρόω aro ἁροτριάζω sero σπείρω semino, spargo κατασπείρω dispergo. Վար առնել կամ ի վար արկանել զերկիր. արտ վարել. արօրադիր առնել. հերկել եւ ցանել. սերմանել, եւ գործել զերկիր. մշակել. վարուցան ընել, բռնել, բանեցնել, ցանել.
ἁροτριάω aro Արօրադիր առնել. արօրադրել. հերկել.
Եթէ ոչ արօրադիր արարեալ ձեր իմով երնջաւն, ոչ էր գտեալ ձեր զառարկածն իմ։ Ինձ եւ ընդ արդարոյն սամփսոնի զարմանալ գայ ո՛չ նուազ ընդ առարկածն՝ քան ընդ նահատակութիւն նորա. (Փիլ. սամփս.։)
Ունի մշտածին ինքնաւոր անարօրադիր բոյսս բիւրաստեղունս. (Նար. մծբ.։)
ἁροτήρ arator Որ ձգէ զարօր. արօրադիր. հարօր քաշօղ։
ԱՐՕՐԱՁԻԳ ԱՌՆԵԼ. cf. ԱՐՕՐԱԴԻՐ ԱՌՆԵԼ.
Ունի մշտածին ինքնաւոր անարօրադիր բոյսս բիւրաստեղունս. (Նար. մծբ.։)
ՀԵՐԿԱՀԱՐ կամ ՀԵՐԿԱՐԱՐ. ἁροτήρ arator. Որ հերկս հարկանէ. հերկօղ. արօրադիր. վարօղ.
ՀԵՐԿԱՀԱՐ կամ ՀԵՐԿԱՐԱՐ. ἁροτήρ arator. Որ հերկս հարկանէ. հերկօղ. արօրադիր. վարօղ.
cf. ԱՐՕՐԱԴԻՐ (ԱՌՆԵԼ).
Հանդարտեցուցանել զամբոխեալ եւ զալէկոծեալ բնութիւնս. կամ զարօրադիր եզինս, կամ զհարթուցեալս. (Սարգ. ՟ա. պետր. ՟Ա։ Նիւս. թէոդոր.։ Յճխ. ՟Ե։)
Ունի անարօրադիր բոյսս բիւրաստեղունս. (Նար. մծբ.։)
Voir tout