ն.

ὀμιλέω colloquor, sermonicor, disputo Յայտնի ճառել. ի դուրս տալ զբան. բարբառել. արտասանել. վիճել.

Վերագոյնսն արտաճառեալ ասէր, ելանեմք յերուսաղէմ. (Զքր. կթ.։)

Իւրոցն արտաճառեալ իսկ յայտնէր աշակերտացն. (Անան. եկեղ։)

Զներհակս առ նոսա արտաճառելով. (Նանայ.։)

Արտաճառեսցուք զբանս գովասանականս։ Զոր յեօթանասուն երկու ճառսն եմք արտաճառեալ։ Նախ քան զքահանայանալն արտաճառեաց։ Վերծանողութիւն պատմութեան արտաճառի։ Ստուգութիւն արտաճառեալ ի թշնամւոյն. (ՃՃ.։)

Անմիտ հայհոյութեանցն արտաճառելոց.

Խոր։ ՟Գ. (65։)

Զյաւելուած սրտի լեզուաւն արտաճառէր. (Մաշտ.։)