who delivers, unties, liberates.
celui qui délie, qui absout, libérateur.
Իբր ասուի ի ցեցոյ, եւ փայտ ի յորդանէ ... ի խիթմանէ սրտիս հալեցայ։ Խափանիչ խիթմանց, ընդարձակիչ կարծեաց. (Նար. ՟Ի՟Ա. ՟Ձ՟Դ։)
Արձակիչ կապելոց, հրաժեշտ վնասակարաց։ Խնդրեաց ի տեառնէ հրաժեշտ տկարութեանն. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա. ՟Ժ՟Դ։)
Որ անդորր առնէ. ընդարձակիչ. դիւրիչ.
Միթէ բանտակալ կապանաց նա ոք իցէ արձակիչ. (Ագաթ.։)
Խափանիչ խիթմանց, ընդարձակիչ կարծեաց, համադրութիւն ծփմանց. (Նար. ՟Ձ՟Դ։)
Կամակից եղեւ հօրն, եւ համարձակիչ չարին. (Եզնիկ.։)
Ընդարձակիչ կարծեաց, համադրութիւն ծփմանց. (Նար. ՟Ձ՟Գ։)
Voir tout
Արձակօղ. որ արձակէ (ըստ ամենայն նշ).
Արձակիչ կապելոց. (Շար.։ Նար. ՟Լ՟Բ։)
Կապանաց արձակիչ. (Ագաթ.։)
Արձակիչ ի փորձութեանց. (Սարգ. յկ. ՟Ժ՟Ա։)
Այսր վտակաց արձակիչ այն տեսութիւնն է. (Լմբ. սղ.։)
Համարձակիչ