Արգաւանդ, աց

adj.

εὕφορος, γόνιμος fertilis, foecundus Արգասաւոր յոյժ. բերրի. պարարտ. յուռթի. հիւթեղ. արքենի.

Արգաւանդ դաշտ, վայր, աշխարհ. (Խոր. ՟Ա 11։ Պիտ.։ Փարպ.։)

Ոռոգանէր զարգաւանդ երկիր մտաց իմոց. (Յհ. իմ. ատ.։)

Թանձրահող, արգաւանդ եւ առաքինի երկիր. (Փիլ. բագն. (յն. լոկ, խորահող երկիր։))

Պտղաբերի միայն բարի եւ արգաւանդ հողն. (Առ որս. ՟Ա։)