Other definitions containing this entry
cf. ՀԱՅԿԱԿԱՆ, որ եւ ԱՐԱՄԵԱՆ.
ՀԱՅԵՐԷՆ, րենի. ա. ἁρμενικός armeniacus. Հայկական. արամեան. սեպհական հայոց բարբառոյ.
Հայկեան եւ արամեան։ Հայկեանս գրոհի. (Մագ. ՟Ե. եւ ՟Ի՟Ը։)
ՀԱՅԱՍՏԱՆ. ա. Հայկական. արամեան. թորգոմեան.
ԹՈՐԳՈՄԱԾԻՆ ԹՈՐԳՈՄԱԿԱՆ ԹՈՐԳՈՄԵԱՆ. Ծնեալ ի Թորգոմայ յաբեթեան. հայկազն. հայկական. արամեան.
Որ է ի զարմէ հայկայ հայկազն. արամեան.
Ի հայոց ազգէ կամ արամեան գոլն. հայք. արամեանք.
ԹՈՐԳՈՄԱԾԻՆ ԹՈՐԳՈՄԱԿԱՆ ԹՈՐԳՈՄԵԱՆ. Ծնեալ ի Թորգոմայ յաբեթեան. հայկազն. հայկական. արամեան.
ԹՈՐԳՈՄԱԾԻՆ ԹՈՐԳՈՄԱԿԱՆ ԹՈՐԳՈՄԵԱՆ. Ծնեալ ի Թորգոմայ յաբեթեան. հայկազն. հայկական. արամեան.
ՀԱԶԱՐԱՄԵԱՅ ՀԱԶԱՐԱՄԵԱՆ χιλιόετης, χιλιετής qui vel quod est mille annorum. Ունօղ զժամանակ հազար ամաց. որ ինչ հայի ի միջոց հազար ամաց. հազար տարուան կամ տարու.
Հազարամեայ ժամանակ։ Ժամանակ հազարամեան. (Եւս. քր. ՟Ա։ Լմբ. սղ.։ Շ. ՟բ. պետ. ՟Խ՟Գ։)
Ի զուր էր զհաշտն հազարամեան առնել. (Եզնիկ.։)
ՀԱԶԱՐԱՄԵԱՅ ՀԱԶԱՐԱՄԵԱՆ χιλιόετης, χιλιετής qui vel quod est mille annorum. Ունօղ զժամանակ հազար ամաց. որ ինչ հայի ի միջոց հազար ամաց. հազար տարուան կամ տարու.
Հազարամեայ ժամանակ։ Ժամանակ հազարամեան. (Եւս. քր. ՟Ա։ Լմբ. սղ.։ Շ. ՟բ. պետ. ՟Խ՟Գ։)
Ի զուր էր զհաշտն հազարամեան առնել. (Եզնիկ.։)
Ազգք հայկայ. հայք. արամեանք.
քանզի հզօր ես գրչութեամբ եւ ընթերցողութեամբ Արամեան նահանգիս. (Մագ. ՟Ե։)
ἁρμένος armenus, armenius. թ. էրմէնի. վր. սօմխուլի. Ազգ արամեան՝ որ ի Հայկայ թորգոմեան յաբեթեանց.
ՀԱՅ ա. իբր Հայկական. Արամեան. հայկազն, եւ Հայերէն.
Անուն դիւցազինն քաջի՝ որդւոյ թորգոմայ յաբեթեանց. յորմէ ազգ մեր արամեան՝ կոչի ազգ հայկայ, եւ աշխարհս մեր Հայք։ (Խոր. ՟Ա. 10. 11։ Յհ. կթ.։ Շ. վիպ. եւ այլն։)
Voir tout