adj.

that belongs to courts of justice, judicial;
public, oratorical;

s.

orator;
magistrate;
judge;
practitioner.

adj.

δικαστικός forensis, δημόσιος oublicus Որ ինչ անկ է ատենի. եւ հանդիսական. հրապարակական.

Իշխանութեամբ, որ զամենայն զատենականն հաստատութիւն եւ զօրութիւն ունի. (Փիլ. նխ. ՟ա.։)

Ի տեսարանի, եւ յատենական նահատակութիւնս։ Յատենական բանտի կապեալ երկու ամս. (Պղատ. օրին. ՟Թ։)

Ատենական խօսք. (Վերնագր. Լմբ. ատ.) որպէս Ժողովական. synodalis

δικανικός judicialis, forensis Մին յերից ճարտասանական հանդիսից յատենի՝ ի ջատագովել կամ յամբաստանել փաստաբանին զոք կամ զգործ ինչ.

Ճարտասանականն սեռ գոլով՝ յերիս բաժանի տեսակս. յատենականն, եւ այլն։ Ատենականն վասն անցեալ ժամանակին ունի զգոյութիւն. վասն զի ամենայն որ դատէ, վասն այնոցիկ դատէ զորս գործեաց. (Սահմ. ՟Ժ՟Թ։)