Other definitions containing this entry
Շ. եւ ի հայումս գտանի լծորդ ընդ ս. որպէս եւ ընդ ժ. զի անխտիր ասին աշտիճան, աստիճան. աշտուճ, աստուճ. նժդեհ, նշդեհ. ժլատ. շլատ. ռիժդ, ռիշտ, եւ այլն։ Որպէս եւ վեց, ի բարդիլն լինի վեշտասան, վաթսուն, եւ այլն։
Լծորդ է ըստ տեղւոյն եւ ընդ շ. զոր օրինակ, աստուճ կամ աշտուճ. աստիճան, աշտիճան. սիմովն, շմալովն. սամարացի, շամրտացի. եւ այլն։
ԱՇՏՈՒՃ որ եւ ԱՍՏՈՒՃ. ξηρός. siccus. Չոր կամ չորաբեկ (հաց լոկ). (լծ. յն. ա՛սիդօս, անցորեան, անկերակուր. եւ իտ. աշիուդդօ չոր ցամաք). գուրու.
Voir tout