Other definitions containing this entry
Եւ նաւելոց՝ որք ի ծովու, ղեկավարք եւ նաւաստիք. (Շ. հրեշտ.։)
Ճանապարհորդ, նաւապետ, նաւաստիք, եւ վաճառականք. (Սկեւռ. ի լմբ.։)
Ճշմարտութիւն. ստուգութիւն. հաւաստիք.
(Նաւաստիք) զօրէն անսնոց ակամայ բռնութեամբ արգելեալք գառագղանման նաւաւն. (Պիտ.։)
ἁκρίβεια diligentia, accuratio ἁσφάλεια certitudo γνησιότης genuitas. Ճշգրիտն գոլ. անվրէպ ստուգութիւն. հաւաստիք. անվրիպութիւն. զգուշութիւն. փոյթ պնդութեան. եւ Յար եւ նմանն գոլ.
ἁλήθεια veritas եւ այլն. Ստոյգն. ճշմարտութիւն. հաւաստիք. եւ Ճշմարտախօսութիւն. արդարութիւն. հաւատարմութիւն.
Օրինակաւ ցուցումն. հաւաստիք տարացուցիւ.
Եւ որպէս Իրազեկութիւն. հետազօտութիւն. ստոյգ խուզարկութիւն. հաւաստիք.
Կամ Ստուգութիւն բանից. հաւաստիք իրաց.
ἕλεγχος arguentum, indicium, probatio. Յանդիմանակայ առնելն. ցուցումն. ցուցակութիւն. ապացոյց. հաւաստիք. եւ Յանդիմանութիւն.
ԱՍՏԻՔ, աստեաց. ա. գ. Երկրաւորքս. մահկանացուք. ժամանակեայք. մարդիկ. աշխարհ. արդիքս. այսոքիկ.
Ամենայն ինչ աստիքս իբր զստուեր երեւի. (Ոսկ. յհ. Բ 41։)
Եւ եւս յետոյ առաւել աստիք առ կռնաւն. (Եզնիկ.։)
աստիք, աստեաց. Իբր Երկրաւորք, եւ իբր Աստեւորք. եւ իբր Արբունք. տե՛ս ի վեր անդր ԱՍՏԻ. ա. գ.։
Իսկ գ. իբր Ճշդութիւն. անստգիւտ լաւութիւն կամ անվրիպութիւն. զգուշութիւն. հաւաստիք. ἁκρίβεια accurata diligentia, integritas.
Զի յայտ եկեսցէ տեսութեանն հաւաստիք. (Ոսկ. ես.։)
Նաւաստիք յիշին պարսաւանօք իբրեւ զ՝ի վսեր եկեալս վասն աւելաստացու ագահութեան։ Ընդ որս ի վսեր եկեալ՝ հարկեցան մարտնչել վասն աւելորդացն տենչմանց։ Վասն չքաւորութեան աղցաւորացն ի վսեր եկեալ՝ ետուն զանձինս յայսպիսի թշուառութիւն. (Պիտ.։)
ψῆφος, λόγος, ἑργασία calculus եւ sententia Համար. սակ. քննութիւն ճշդիւ ըստ թուոյ եւ համարոյ. վէճ. եւ Հաւաստիք. եւ Վարկ. համարումն. (լծ. թ. հիսապ, որպէս եւ սայմագ, սայը է սակ). հիսապը, առնելիք տալիքը տեսնալը.
ՀԱՒԱՏ. որպէս Հաւաստիք. ապացոյց.
ἕνδειξις, δοκίμιον, ἑπίδειξις probatio, experientia, argumentum. (իբր Համայն, Տես, տեսիլ, կամ հանումն ի տես. լծ. եւ յն. էնտիծիս ). Փորձ եւ քննութիւն ի տեսիլ բազմութեան. մանրազնին այցելութիւն ատենական. կամ Հրապարակաւ ատեան. դատ. հաւաստիք. ապացոյց. ցոյց. ցուցակութիւն. բացերեւութիւն. դիտողութիւն. համար տալն կամ առնուլն. թիւ համարոյ. գումար.
Պէտք են գործոցն հանդիսից. նշանա՞ցն հանդէսք, եթէ առաքինութեանցն հաւաստիք. (Ոսկ. մտթ.։)
Բառ անյայտ, իբր Ներքին իսկութիւն կամ իմասա, կամ հաւաստիք.
ԱՊԱՑՈՅՑ ἁπόδειξις. demonstratio. որ եւ ԱՊԱՑՈՒՑՈՒԹԻՒՆ. որպէս թէ Բացացուցութիւն. յայտնի ցոյց բանաւոր եւ իմաստասիրական. հաւաստիք. փաստ. տարացոյց. հաստատութիւն. ստուգութիւն. ցուցմունք. կէօթէրիշ. իսպաթ. տէլալէթ. պէյյինաթ.
Կամ գ. cf. ՀԱՒԱՍՏԻՔ.
ՀԱՒԱՍՏԻՔ, տեաց. գ. σαφήνεια certitudo, persdpicuitas ἁκρίβεια accuratio, accurata diligentia. Ստուգութիւն. անվրէպ ճշդութիւն. հաստատութիւն եւ ապացոյց ճշմարտութեան. արդիւնք հաւատարմութեան. փոյթ եւ ճիգն զգւոշաւոր.
Անվրէպ զրուցացն հաւաստիք. (Յհ. կթ.։)
Հաւաստիք օրինացն վասն շաբաթուն։ Կարգէ զբանն հաւաստեօք։ Ընտրեն ի մարգարէից անտի զհաւաստիսն. (Իգն.։)
Եւ զպատարագն ընդ նմին յիշեաց, որ գործոցն էին հաւաստիք. (Սարգ. յկ. ՟Է։)
Ի քրտան եղեւ, զի զհաւաստիս մարդանալոյն ցուցցէ։ Բազում հաւաստեօք տայր ընդունել զայն։ Դիտեա՛ ինձ զմարգարէութեանցն հաւաստիս։ Պահին բազում հաւաստեօք։ Տե՛ս ո՛րչափ հաւաստեաց պէտք են մեզ, զգուշասցո՛ւք եւ այլն։ Մեծամեծ հաւաստեօք լեալ ամբաստան զնոցանէն։ Նշանա՞ցն հանդէսք, եթէ առաքինութեանցն հաւաստիք. (Ոսկ. ստէպ։)
Զի եթէ յօրինակին եւ ի ստուերին այսպիսի հաւաստիք պահանջէին, ո՛րպիսի ինչ հաւաստիք ապա ի նորս պահանջին. (Սարգ. յկ. ՟Զ։)
Voir tout