hy    |   fr

Ապիկարութիւն, ութեան

s.

impotence, feebleness.

s.

Տկարութիւն. անկարութիւն. կարեվէր խոց կամ վէրք.

Անդ էառ վէրս մահ՝ ի մեռեալ մարմնոյն (քրիստոսի) զազդոյ զապիկարութիւն. (Ոսկս. կողոս։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ապիկարութիւն ապիկարութիւնք
accusatif ապիկարութիւն ապիկարութիւնս
génitif ապիկարութեան ապիկարութեանց
locatif ապիկարութեան ապիկարութիւնս
datif ապիկարութեան ապիկարութեանց
ablatif ապիկարութենէ ապիկարութեանց
instrumental ապիկարութեամբ ապիկարութեամբք