hy    |   fr

Անփարատելի

adj.

Որ ոչն փարատի. զոր դժուարին է ի բաց առնել. անբուժելի.

Անփարատելի մէգ, կամ սուգ. ողբք, քուրձ. (Բենիկ.։ Վրք. ոսկ.։ Ոսկիփոր.։ Մագ. ՟Ի՟Ը։)

Յոյժ յանփարատելիսն պաշարէ ցաւագին տրտմութեան. (Պիտ.։)