ԱՆՓԱՌԱՑԻ ԱՆՓԱՌԱՒՈՐ cf. ԱՆՓԱՌ.
Եղիցի առ ի մարդկանէ վայելչաբար անփառացի՝ յաղագս շրջապատեալ սփածմանն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 34։)
Թողուլ անփառաւորս։ Մի՛ գուցէ անփառաւոր դարձցիս անդրէն. (Պտմ. աղեքս.։)
Իսկագոյն եւ տիրագոյն է իմաստուն աղքատն քան զանզգա մեծատունն, անփառաւորն քան զփառաւորն. (Փիլ. լին.։)