adj.

without cloak or mantle.

adj.

Որ չունի զվերարկու, կամ զծածկարան անկողնոյ. անհանդերձ. մերկ. վրան լաթ չունեցօղ.

Անվերարկուք, գետնիխշտիք լինէին. (Եղիշ. ՟Ը։)

Անվերարկու ի տարտարոսի։ Անվերարկու ծանակութիւնք։ Մի՛ անվերարկու առներ զսառուցեալն. (Նար. ՟Ի՟Զ.։ Նար. կ.։ Նար. ՟Ձ՟Է։)

Նմանութեամբ, Ակներեւ. յայտնի. պայծառ.

Լուսաւորութիւն անքօղ եւ անվերարկու. (Նար. ՟Ժ՟Ա։)

adv.

Առանց վերարկուի կամ ծածկութի.

Անվերարկու շրջել. (Մաշկ.։)