hy    |   fr

Անպատշաճութիւն, ութեան

s.

cf. Անպատեհութիւն.

cf. ԱՆՊԱՏԵՀՈՒԹԻՒՆ.

Ոչ կարեն մանկունք առագաստի պահել սակս անպատշաճութեանն. (Նանայ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif անպատշաճութիւն անպատշաճութիւնք
accusatif անպատշաճութիւն անպատշաճութիւնս
génitif անպատշաճութեան անպատշաճութեանց
locatif անպատշաճութեան անպատշաճութիւնս
datif անպատշաճութեան անպատշաճութեանց
ablatif անպատշաճութենէ անպատշաճութեանց
instrumental անպատշաճութեամբ անպատշաճութեամբք