Other definitions containing this entry
Հատուածք շերտից։ Հատուած բանի։ Հատուածի բանի։ Զերիս հատուածս առանձնաւորականս (հաւատոյ, յուսոյ, սիրոյ, կամ երից անձանց)։ Մի երրորդութիւն կատարեալ ի դիմաց երից անորոշելի հատուածոց. (Նար. մծբ. եւ ՟Ի՟Ը. կ. ՟Ժ. ՟Խ՟Դ։)
Բառ յն. խրիսդօ՛ս. χριστός christus. այսինքն Օծեալ. եբր. մեսիահ. որպիսի են ընդհանրապէս թագաւորք, քահանայք, եւ մարգարէք. ըստ այսմ միշտ Օծեալ թարգմանի ի մեզ ի Հին կտ. միայն պահեալ է բառս Քրիստոս ի գիրս Ողբ. ՟Դ. 20։ Այլ յետ գալստեան փրկչին սեպհականեալ է նմին Յիսուսի. Զի է գլուխ ամենայն օծելոց. եւ մարդկութիւն նորա օծեալ է աստուածութեամբ իւրով ի ձեռն անձնաւորական միաւորութեան, որ եւ զմեզ օծանէ շնորհօք իւրովք։
Մարմնոյ ուրուք անպատկանաւորելոյ առ ընդունել զանձնաւորական ազդմունս. (Սահմ. ՟Թ։)
Եւ ֆիզիգապէս եւ գերաբնապէս. զոր օրինակ գոյացական եւ անձնաւորական միաւորեամբ բնութեանց ի մարդեղութեան.
ՅԱՐԱԿՑՈՒԹԻՒՆ, կամ ՅԱՐԱԿՑՈՒՄՆ. Միաւորութիւն բնական, կամ անձնաւորական.
Մարմնոյ ուրուք չարահաւելոյ, եւ անպատկանաւոր ելոյ առ ի յընդունելոյ զանձնաւորական ազդումն. (Սահմ. ՟Թ։)
Մեր քահանայապետութիւնս ասի եւ է պարունական իրողութիւն ամենեցունց իւրոցն սրբազանից։ Պարունակականն օրհնաբանութիւն ամենասրբազանիցն զանձնաւորականս մեր ունակութիւնս յոդաւորապէս դնէ։ Աստուածագոյն գոհութիւն քահանայապետական՝ որպէս պարունական ի մեզ եկելոցն յԱյ սրբազանիցն պարգեւաց. (Դիոն. եկեղ.։)
ԵՐԵՔԱՆՁՆԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԱՒՈՐԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՅ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՆ. cf. Եռանձնական. որ եւ Եռանձնեայ, Եռանձնեան.
Երեքանձնաւորական աստուածութիւնն. (Մաքս. ի դիոն.։)
ԵՐԵՔԱՆՁՆԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԱՒՈՐԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՅ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՆ. cf. Եռանձնական. որ եւ Եռանձնեայ, Եռանձնեան.
Երեքանձնաւորական աստուածութիւնն. (Մաքս. ի դիոն.։)
Երեքերեւեան տեսութիւնն, փոխանակ թէ երեքանձնաւորական աստուածութիւնն. (Մաքս. ի դիոն.։)
Ո՛չ ծանօթութիւնքն յիւրաքանչիւր ումեքէ բարձեալ լինի, եւ ոչ առանձնաւորական նմանութիւնքն յայլում ումեք երեւեալ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Կերպացուցիչ զանձնաւորականսն մեր ունակութիւնս. (Դիոն. եկեղ.։)
Զանձնաւորականս մեր ունակութիւնս յօդաւորապէս դնէ։ Յօդաւորաբար եւ ընտանեբար ի վերայ իմանալեացն եւ զգալեաց առանձնաւորութեանց սահմանեցելոց։ Յէիցս ամենեցուն յօդաւորապէս օրհնաբանի. (Դիոն.։)
Տեսագործելոյ ի նմա անձնաւորականի եւ զգայականի մարմին. (Աթ. կուս.։)
Մարմնոյ ուրուք անպատկանաւորելոյ առ ընդունել զանձնաւորական ազդմունս. (Սահմ. ՟Թ։)
ԵՐԵՔԱՆՁՆԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԱՒՈՐԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՅ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՆ. cf. Եռանձնական. որ եւ Եռանձնեայ, Եռանձնեան.
Երեքանձնաւորական աստուածութիւնն. (Մաքս. ի դիոն.։)
ՅԱՐԱԿՑՈՒԹԻՒՆ, կամ ՅԱՐԱԿՑՈՒՄՆ. Միաւորութիւն բնական, կամ անձնաւորական. ἔνωσις unio.
Էառ ի սրբուհւոյ Կուսէն մարմին անձնաւորական, ո՛չ անձն, այլ եւս առաւել յինքն անձնացոյց զսկզբունս բնութեան մերոյ։ Յանձն իւր անձնացոյց մարմին հոգեւոր, եւ հոգի բանաւոր եւ մտաւոր. (Դամասկ.։)
Զի մի՛ աստուածազգեստ իմանայցի Քրիստոս։ Ոչ բնակեալ ի մարդում եւ աստուածազգեստ, որպէս զայլսն՝ որք եղեն հաղորդ աստուածութեան նորա. (Պարամպմ. ՟Խ՟Ե. եւ ՟Ժ՟Ե. եւ այլն։ Զայսոսիկ գրէ կիւրեղ ընդդէմ նեստորի. իսկ Ածաբ. առ որս. ՟Ժ. յուշ առնէ, թէ երբեմն ապողինարիտք չառնուին յանձն ասել զՔրիստոս աստուածազգեստ, այլ միայն մարմնազգեստ, զի չնդունէին զանձնաւորական միաւորութիւն աստուածութեան ընդ մարդկութեան։)
Զոր ինչ դու պահեցեր ազգակցութեան անուանցն, զնոյն եւ մեք պահանջեսցուք առանձնաւորականսդ՝ ըստ քում ստեղծանելոյդ. (Առ որս. ՟Զ։)
Զերիսն հատուածս առանձնաւորականս (զհաւատ, զյոյս, զսէր) ի մի եւ ի նոյն խորհուրդ դիտեսցես. (Նար. ՟Ժ։)
Ոչ ծանօթութիւնքն յիւրաքանչիւր ումեքէ բարձեալ լինի, եւ ոչ առանձնաւորական նմանութիւնքն յայլում ումեք երեւեալ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Ենթակայապէս. անձնաւորական յատկութեամբ.
Մարմնոյ ուրուք անպատկանաւորելոյ առ ընդունել զանձնաւորական ազդմունս. (Սահմ. ՟Թ։)
ԵՐԵՔԱՆՁՆԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԱՒՈՐԱԿԱՆ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՅ ԵՐԵՔԱՆՁՆԵԱՆ. cf. Եռանձնական. որ եւ Եռանձնեայ, Եռանձնեան.
Երեքանձնաւորական աստուածութիւնն. (Մաքս. ի դիոն.։)
Voir tout