hy    |   fr

Անդիւր

adj.

ԱՆԴԻՒՐ որ եւ ԱՆԴԻՒՐԱԿԱՆ. Որ չէ դիւրիչ, այլ՝ նեղիչ. չարչրկօղ, ուր որ հանգիստ չկայ.

Քացախ վիրի անօգուտ է. քացախ անուանէ զանդիւր եւ զհին վարս թշնամւոյն. (Համամ առակ.։)

Օդ դառնաշունչ ... յանդիւրական վայրին. (Շ. տաղ.։)