cf. ԱՆԱՐԺԱՆ, ըստ ամենայն առման.
Համարելով զինքեանս անարժանիս ընդ տիկնոջն կեալ։ Անխորհրդից եւ անարժանեաց ի վեր հանել զխորհուրդս. (Փիլ. լին.։)
Անարժանիք եղեալ գրոց եւ յիշատակական պատուոց։ Եթէ ոք յանարժանեացն իցէ բարձրութեանս այսորիկ, ամենեւին մի՛ հպեսցի. (Առ որս. ՟Է։)
Զամենայն խորհուրդս՝ հոգեւորական վարդապետութեանն անարժանիս. (ՃՃ.։)
Ոչ ինչ ի չարեաց եւ յանարժանեաց գործեցի. (Եպիփ. յար. մեռ.։)
ՅԱՆԱՐԺԱՆԻ. Յանիրաւի. նահագ եէրէ.
Յարժանի եւ յանարժանի բռնաբար ունէին. (Եփր. թագ.։)
Մի՛ ոտնհար լիցիս ումեք ի նեղութեան ժամու, յարժանի կամ յանարժանի. (Վանակ. յոբ.։)