adj.

Ոչ ալէկոծեալ. խաղաղ. հանդարտ. անխռով. իլիման.

Հասից յանալէկոծ եւ յապահով նաւահանգիստ. (Փարպ.։)

Անալէկոծ յամենայն հողմոց չարութենէ. (Սարգ.։)

Խաղաղութիւն ունել յինքեան անալէկոծ հանդարտութեամբ. (Նիւս. երգ.։)

Անալէկոծ վէմ, կամ կեանք. (Գր. սքանչ. եւ Ոսկիփոր.։)

adv.

Առանց ալէկոծութեան. խաղաղութեամբ.

Որ բռնելով զթեւս՝ անալէկոծ անցուսցէ զքեզ. (Կլիմաք.։)