προσδέχομαι, προσδοκάω, ἑνδέχομαι, ἁναμένω, προσμένω expecto, exspecto Ուղղել զաչս յուսով ակնկալութեան եւ ընդունելութեան բարւոյ. սպասեալ մնալ՝ բարւոյ կամ չարի. յուսալ, սպասել. իւմիտ էթմէք, գաթլանմագ, պէքշէմէք, իշքիլ էթմէք, գօրգմագ.
Ակնունէի Աստուծոյ՝ որ փրկէր զիս։ Ամենայն ուտելի կերակրոց ոչ կարասցէ ակնունել։ Պատժի ոչ ունին ակն։ Ակնունել կործանման իւրեանց։ Այս այն օր է՝ որում ակն ունէաք։ Ակնկալցուք ողորմութեան։ Յուսոյն ակնունիմք միւսանգամ ծննդեանն յարութեան մերոյ։ Զի եթէ յարութեան ակն ոչ ունէր, եւ այլն։
Ակն ունել զնոյն ի տեառնէ զյաղթութիւն եւ զմխիթարութիւն։ Հաւատարիմք սիրով ակնկալցին նմա։ Մի՛ ակնկալցի մարդն այն առնուլ ինչ յԱստուծոյ։ Ակն ունէին ջրոցն յուզելոյ։ Ակն ունիմ նմա այտնլոյ. շատ ակնկալեալ. եւ այլն։
Ա՛կնկալ եւ դու քում փրկութեանդ։ Ինքեանք յարութեան ակն զիա՞րդ ունիցին։ Առ նա ակնկալցին փոխարինին. (Կոչ.։ Եզնիկ.։ Լմբ. պտրգ.։)
Եթէ զինուոր տեսանեմ, մահու ակն ունիմ։ Մինչ ակն ունի սատակման մահու. (Նար.։)
Ա՛կնկալ այնմ՝ որ ի վերն նստի, եւ այժմիկ աստ ընդ մեզ է. (Կոչ.։)
Իբր ակնակառոյց լինել. գէտակն ունել. եւ ապաւինիլ. աչքը տնկել. կէօզ տիքմէք.
Ակն կալաւ Սմբատ ի վերայ ասուրայ. (Մամիկ.։)
Ակն յԱստուած ունելով, եւ ի ձեր սրբութեան աղօթսդ. (Ճ. ՟Զ.։ Վրք. հց.։)
Համարել. կարծել. խիթալ. սեպել. սայմագ, սանմագ, զանն էթմէք.
Եւ զայս ոչ եթէ ես ինչ ակն ունիմ ի հատուցման վարձուցն վնասեալ գտանիլ։ Մի՛ այդպէս ակն ունիցիք, թէ մեք շնորհեմք ինչ ի վկայել անդր. (Ոսկ. յհ.։)
Յեսու ակն ունէր, եթէ ի թշնամեաց նոցա իցէ. (Մծբ. ՟Գ։)