pleasure, taste.
cf. ԱԽՈՐԺԱԿՈՒԹԻՒՆ.
Աստուածայնովն ախորժութեամբ լնուն. (Դիոն.)
Հպարտանայ այնպիսին յախորժութենէն։ Յառաջակամ ախորժութեանն շարժման. (Ոսկ. մտթ. եւ Ոսկ. եփես.։)
Ախորժութեանն են կարիք, եւ ոչ բնութեամբ ինչ ի հարկէ. (Նիւս.։)
Ոչ ըստ մարմնոյ ախորժութեան բաղձանաց, այլ առ գութ սիրոյն Քրիստոսի. (Եղիշ. երէց.։)
Դարձցի մրրկին սաստկութիւն ի սիկ ախորժութեան։ Այս ախորժութիւն ճաշակաց՝ բարեբանեալդ քո քաղցրութեան. (Նար. ՟Լ՟Բ. ՟Հ՟Դ։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ախորժութիւն | ախորժութիւնք | 
| accusatif | ախորժութիւն | ախորժութիւնս | 
| génitif | ախորժութեան | ախորժութեանց | 
| locatif | ախորժութեան | ախորժութիւնս | 
| datif | ախորժութեան | ախորժութեանց | 
| ablatif | ախորժութենէ | ախորժութեանց | 
| instrumental | ախորժութեամբ | ախորժութեամբք |