sensation, feeling;
advice;
— առնել, to give notice or information, to notify;
to instruct;
to advise, to admonish;
to announce, to publish;
— առնել յառաջագոյն or կանխաւ, to precaution, to premonish, to put on guard;
— լինել, to be aware of, to be informed of;
to be announced or published.
αἵσθησις, sensus, sensio, instinctus, monitum. որ եւ Ազդումն, Ազդեցութիւն. Զգացումն. իմացումն. իմաց. տույ, հէսս
Յորժամ զերծանիցին ի վշտացն, առնուցուն զազդ բարերարութեանն. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 3։)
Որովք հանդերձելոց իրիք իրաց ազդ լինիցի նոցա։ Որպէս յԱստուծոյ տեսչութենէն ազդ լինի առ ամենեսեան. (Եզնիկ.։ Լաստ. ՟Ի՟Գ։)
Զննելի հուրն մերձեցաւ ի մարմինս, եւ ազդ ինչ հրոյ ոչ եցոյց։ Ազդ ետուն, ժողովեցան։ Ո՞վ իցէ որ ազդ տացէ՝ գուշակ լինիցի անգեղց զմահուանէ մարդկան. (Ոսկ. ես. ՟Զ։ Եփր. դտ.։ Վեցօր. ՟Ը։)
ԱԶԴ ԱՌՆԵԼ. ἁναγγέλλω, διαγγέλλω, σημαίνω, denuntio, indico, significo Զգացուցանել. զեկուցանել. ծանուցանել. նշանակել. իմացնել, հասկըցնել. խապէր վէրմէք, խշարէթ՝ իֆատէ էթմէք
Ազդ առնիցէք բարբառով փողոյ։ Եթէ ազդ արարեալ էր ինձ, առաքէի զձեզ ուրախութեամբ։ Ազդ արարին ի տուն թագաւորին ի ներքս։ Որ ինչ ի սկզբանէն էր, ո՞ ազդ արասցէ ձեզ։ Յորժամ գտանիցէք, ա՛զդ արասջիք ինձ. եւ այլն։
Ազդ առնէ առ գլխաւորս պարսից. (Լաստ. ՟Թ։)
Ազդ արարեալ առ Շապուհ զամենայն. (Խոր. ՟Գ. 37։)
Գլխաւորն ազդ՝ կամ ոտամբ կամ ձայնիւ առնիցէ. (Ոսկ. ՟ա. տիմ. ՟Ժ՟Դ։)
Հռչակեալ. տօնախմբել.
Ա՛զդ արասջիք զյիշատակ սրբոյն Սարգսի. (Շար.։)
Յորմէ ԱԶԴԱՐԱՐՈՂ, իբր Մեծաձայն եւ ազդոյ.
Քարոզէր յանապատի ազդարարող բարբառովն։ Ազդարարող բարբառովն լնու զտիեզերս. (Շար.։ Յհ. իմ. եկեղ.։)
ԱԶԴ ԼԻՆԵԼ. Յայտ լինել. լու լինել. պատմիլ. իմացուիլ. պույուլմագ, խապէր օլունմա ըստ յն. ասի եւ նշանակել. գիտակ լինել. զգալ. տեղեկութիւն առնուլ. եւ այլն.
Ազդ եղեւ մուրթքէի բանս այս։ Ազդ եղեւ ինձ վասն ձեր։ Ազգ եղեւ մակաբայեցւոցն պաշարումն ամրոյն։ Ազդ եղեւ նմա վասն յուդայեանց ի կողմանցն շամրտացւոց։ Իբրեւ ազդ եղեւ նենգութեան յայրդ լինելոյ ի նոցանէ։ Գուցէ ազդ լինիցի զմէնջ ի գէթ. եւ այլն։
ՅԱԶԴՈՋ. Փոխանակ գրելոյ ՅԱՍՏՒՈՋ. այս ինքն յառոյգ հասակի. ի ժրութեան. յառուգութեան.
Այլ արդ մանկացի՛ր, եւ համարեա՛ զանձնդ յազդոջ։ Ոգիքն առաւել ի ծերութեանն առողջանան. յայնժամ առաւել յազդոջ լինին. (Ոսկ. եբր. ՟Է։)