s.

parent, compatriot;

adj.

national, of the same nation;
allied to, near, like, similar, analogous.

adj. s.

συγγενής, ὀμόφυλος, cognatus, conjunctus Համազգային, ի նմին ազգէ. ազգային, մեկ ազգէ.

Ազգակիցքն գաղտուկ ելանէին արտասուաց կցորդ լինել. (՟Գ. Մակ. ՟Դ. 10։)

Համասեռ. բնութենակից. եւ Մարդկային, մարդ.

Զազգակիցս ինքեան մարդիկ վարէին ի գերութեան։ Առ մարդիկ առ քո բնութեամբ ազգակիցս. (Պիտ.։ Փիլ. բագն.։)

Ազգակից մարմնովն որ ի մէնջ՝ տեսեալ զաստուածութիւնն, յարգեսցուք։ Ազգակցաւ մարմնոյդ առելոյ ի մէնջ. (Ագաթ.։ Նար. ՟Ղ՟Ե։)

Ազգակից բարբառոյն (Յովհաննու) լուիցուք։ Զի ազգակիցք հաւատասցեն նովաւ. (Ոսկ. յհ.։)

Համագոյ. էակից.

Մարմնաւոր տեսլեամբ ի վերայ ազգակցին իւրոյ իջեալ։ Ազգակիցն քո՝ որդին։ Փչմամբ ազգակցին տպաւորեցաւ յառաքեալսն. (Յհ. իմ. պաւլիկ.։ Նար. ՟Լ՟Գ. ՟Լ՟Դ։)

Համանման. համեմատ. նման. յարմար. ույզուն, ույար

Մօր եւ մօրուի անուն ազգակից են։ Ազգակից է բան առաքելոյն՝ այսր բանի մարգարէութեան։ Անբան կրթութիւն՝ ազգակից եւ դրացի է բողջախոհութեան. (Փիլ. ՟ժ. բան.։ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Դ։ Պիտ.։)

Կախարդութիւնք, խորամանկութիւնք, եւ որ այսոցիկ են ազգակից ախտք։ Եւ որ ազգակիցք այսոցիկ. (Բրս. յղ. չար.։ Ճ. ՟Բ.։)