relation, kinsman or kinswoman;
մերձաւոր —, next of kin;
like, analogous.
συγγενής, cognatus Մերձաւոր. ի նմին ցեղէ եւ յազգատոհմէ. արենակից. արեանառու. խըսըմ
Հօրեղբօր քո կին՝ ազգական քո է։ Յազգականաց նոցա։ Որդւոցն գեթսոնայ ազգականացն ղեւտացւոց։ Ունիմք մեք հանգչել առ հռագուելայ, եւ նա ինքն ազգական է քո։ Եւ ահա Եղիսաբէթ ազգական քո։ Մի՛ կոչեր զազգականս քո եւ զբարեկամս. եւ այլն։
Ի միոյ ազգէ. ազգակից.
Վասն եղբարց իմոց եւ ազգականաց ըստ մարմնոյ, որ են իսրայէլացիք. (Հռ. ՟Թ. 3։ Նոյնպէս եւ Բուզ. ՟Գ. 13։ Երզն. մտթ.։)
Բնութենակից. մարմնակից.
Զի զգեցցի զմարմին մարդկեղէն, եւ ազգականաւն մերձեցուսցէ զմարդիկ առ քեզ. (Ագաթ.։)
Նմանակից. մերձաւոր իւիք բանիւ.
Ազգական ջուրց է հողմ. (Կիւրղ. ծն.։)
Ազգային, իբր հայրենական, եւ ցեղական. յայտարար ազգի.
Իւրաքանչիւր յազգական վաճառին. (Օրին. ՟Ժ՟Ը. 8։)
Ո՛րքան ծանր եւ դժուարին են իրքն, յորժամ ազգական իցէ մարտն. (Ոսկ. գործ.։)
Ազգական (անուն) է, որ զազգ յայտնէ. ո՛րպէս, վրացի. (Թրակ. քեր.։)