adj. adv.

ՀԱՐՍՆԱԶԳԵԱՑ ՀԱՐՍՆԱԶԳԵՍՏ. Որպէս հարսն զգեցեալ եւ զարդարեալ, կամ առթեալ փեսայի. իբր յն. νυμφοστολουμένη.

Հարսնազգեաց պսակեալ։ Հարսնազգեաց թագ ի գլուխ հրճուի. (Խոր. վրդվռ. եւ Խոր. հռիփս.։)

Հարսնազգեստ առնէ զհոգին։ Զաստուծոյ հարսնազգեստ լեալ զհոգին. (Նիւս. երգ.։)

Հարսնազգեստ փառօք աստուծոյ ընծայէ. (Ոսկիփոր.։)

Սեղեխք ախտիցն ապականեցին զհարսնազգեստ հոգիսն՝ որ ի մեզ։ Իմաստուն կուսանքն հարսնազգեստ զարդարեալ՝ արժանացան ի կոչումն փեսային. (Լծ. կոչ.։)