adj.

qui produit tout.

adj.

Բերօղ զամենայն բերս. բերրի եւ պտղաբեր ամենայնիւ. որ եւ ԱՄԵՆԱԲՈՅՍ.

Տնկեցի ի նոսա փայտս ամենաբերս. յն. զամենայն փայտ պտղոյ. (Ժղ. ՟Բ. 5։)

Յամենաբեր երկրէ ի վեր բուսեալ. (Փիլ. լին.։)

Եւ է Կիլիկիա ամենաբեր։ Աշխարհս այս ամենաբեր. (Խոր. աշխարհ։)

Նմանութեամբ, իբր բազմապատիկ, կամ կրօղ յինքեան զամենայն դժուարութիւն անբերելի.

Թափել զնա՝ միանգամայն եւ զիս յամենաբեր վշտէ առաջիկայ չարչարանացն. (Պիտ.։)