hy    |   fr

Ռեմակալ

adj.

cf. Ռիմակալ.

adj.

Ոխակալ. ոխերիմ. (կամ գրաւիչ, կամ անիրաւ. ի ձայնիցս ռեմոն, կամ հարամ).

Բարիատեաց եւ ռեմակալ թշնամւոյն. (Թէոդոր. խչ.։)