cf. Շաղաշուտ.
ՇԱՂԱՇՈՅՏ ՇԱՂԱՇՈՒՏ. μαστιγίας mastigia, verbero, -onis, servus nequam. Զածած. կամ աղուաչ. անարգ եւ ցոփ. խենէշ
Մարդք շաղաշոյաք, եւ երից դանգաց դինք. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 12. յն. դանից արժանի. որպէս ռմկ. զամար օղլանը։)
Անմտութեան, եւ շաղաշուտ խօսից եւ գործոց. (Բուզ. ՟Զ։)