adj.

evident, apparent, plain, visible, manifest, clear;
expressive, significative.

adj.

δῆλος manifestus, patens. որ եւ ՅԱՅՏՆԱԿԱՆ. Որ ինչ յայտ է. յայտնի. պարզ. մեկն.

Յայտական երեւմամբ կայր գունդն. (Փարպ.։)

Լուսաձեւ յայտական (կամ յայտնական) տեսուած. (Սարգ. ՟ա. պ. ՟Ա։)

Յայտական բանս։ Յայտական բանիւ. (Եւագր. ՟Լ՟Գ։ Անան. եկեղ։)

ՅԱՅՏԱԿԱՆ. δηλωτικῶς declarativus. Յայտարարօղ, երեւեցուցիչ. նշանակիչ.

Դերանունութիւն է որոշեալ դիմաց յայտական. (Թր. քեր.։)

Իբր ո՛չ աննմանութեան է յայտական։ Ոչ յայտականք զղջման են. (Փիլ. լին.։)

(Աստանօր) այսօրն՝ ժամանակի ո՛չ է յայտական. (Վրդն. սղ.։)