hy    |   fr

Գանգիւն

s.

sound;
echo.

s.

ԳԱՆԳԻՒՆ որ եւ ԳԱՆԳՔ, գից. Հնչիւն անշունչ իրաց. գանչիւն. ձայն. արձագանգք.

Գանգիւն բախիւն հասեալ. (Մագ. առ աշակերտս.։)

Գետոց պտոյտք անարգել գանգիւք գեղածափեսցեն. (Ճ. ՟Ժ.։) (cf. ԳԱՆԳՈՒՐՔ.)