that does not eat;
not eaten;
that has nothing to eat, famished.
ԱՆԿԵՐ ԱՆԿԵՐԱԿՈՒՐ Որ չունի զկեր եւ զկերակուր. չուտօղ՝ ի բնէ կամ ի հարկէ, կամ կամաւ. անսուաղ. բան չկերօղ, եւ առանց ուտելու. եէմէզ. եէմէքսիզ.
Անկեր, անխում, պարկեշտ. (Տօնակ.։)
Սերմանեն ի նա խորհուրդս անկերս եւ անարբս եւ անքունս. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Լիցի անկերակուր կրակ իբրեւ զարեգակն։ Զանկերակուր իմն հրեշտակաց բերէր զնմանութիւն. (Եղիշ. ՟Ը։)
Կայր անկերակուր. (ՃՃ.։)
Ոչ միայն յոտն, եւ անկերակուր, այլ եւ լռութեամբ կեայր. (Վրդն. պտմ.։)
Եկեալ յանապատէ՝ անկերակուր, խարազն զգեստիւ. (Իգն.։)
Անկերակուրք եւ քաղցեալք գտին կերակուր զշնորհսն Աստուծոյ. (Համամ առակ.։)
Զոմանս անկերակուր եւ անվարձ ծառայեցուցանելով. (Սարգ. յկ. ՟Ժ. (այս ինքն առանց տալոյ զկերակուր)։ Իսկ Փիլ. այլաբ.)
Անկերակուր եւ վնասակար իրք է օձուտ հեշտ ցանկութիւն. յն. ἅτροφος. անսնունդ. իբր ոչ սնուցիչ, եւ կամ անյագ։
Մերթ՝ ուր ոչ գոյ կերակուր.
Յանապատ տեղւոջ կալով՝ յանկերակուր եւ յանջուր առապարի. (Տօնակ.։)