cf. Քծինք;
flattery, affected airs, adulation.
ՔԾՆՈՒԹԻՒՆ ՔԾՆՈՒՄՆ. cf. ՔԾԻՆՔ.
Այն քծնութիւն՝ որ յառաջն էր, ինչ ոչ օգնէ. (Եփր. համաբ.։)
Գիտէր զքծնումն քաղցրագոյն, եւ զկատարումն դառնագոյն. (Յհ. կթ.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | քծնումն | քծնմունք |
accusatif | քծնումն | քծնմունս |
génitif | քծնման | քծնմանց |
locatif | քծնման | քծնմունս |
datif | քծնման | քծնմանց |
ablatif | քծնմանէ | քծնմանց |
instrumental | քծնմամբ | քծնմամբք |