s.

ՔԱՂԱՔԱԳԻՒՂ կամ ՔԱՂԱՔԱԳԵՒՂ ՔԱՂԱՔԱԳԵՕՂ ՔԱՂԱՔԱԳԵՂ. κώμη oppidum, vicus. Գիւղաքաղաք. աւան.

Գայր հասանէր ի քաղաքագիւղն բագուն, (որ եւ) դից աւան։ Շինեաց զաւանս զայս, որ եղեւ քաղաքագիւղ՝ վաճառօք։ Մերձեալք ի քաղաքագեօղն՝ որ կոչի առեստ։ Ի քաղաքագեօղն շաւարշան. (Ագաթ.։ Խոր. ՟Բ. 62։ Փարպ.։)

Եկեալ ի քաղաքագեւղ կուառս։ Իջանէաք ի քաղաքագեղն մեղտի. (Զենոբ.։)

Հիւրանոցս եւ տնանկանոցս ի քաղաքագեօղս եւ յաւանս։ Բնակեցուցանելով զնա ի քաղաքագեօղն աւան։ Սա էր ի քաղաքագեղէն գառնւոյ. (Յհ. կթ.։)