s.

philosophy.

s.

φιλοσοφία phiosophia, sapientaie studium, eloquentia, vita ascetica. Իմաստասիրութիւն. հմտութիւն գիտութեանց բնականաց, մանաւանդ բարոյական վարդապետութեան. եւ Առաքինի քաղաքավարութիւն.

Հելլենացւոց փիլիսոփայութեամբ խաւարեալ. (Ճ. ՟Բ.։)

Յորոց մի ոմն ի նոցանէ վարժեալ փիլիսոփայութեամբ ասէր այսպէս. (Խոր. ՟Ա. 5։)

Անուն փիլիսոփայութեան՝ կատարեալ իմաստիցն նշանակ է. (Շ. բարձր.։)

Կատարեալ փիլիսոփայութիւն է այս, ոչ ծածկել զիւր դսրովանսն. (Նչ. եզեկ.։)

Ես առ նա երթալոց եմ, բայց նա իս չէ գալոց. այն է փիլիոսփայութեան, նոյն՝ գթոյ խնամոց. (Ոսկ. կող. ՟Ը։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif փիլիսոփայութիւն փիլիսոփայութիւնք
accusatif փիլիսոփայութիւն փիլիսոփայութիւնս
génitif փիլիսոփայութեան փիլիսոփայութեանց
locatif փիլիսոփայութեան փիլիսոփայութիւնս
datif փիլիսոփայութեան փիլիսոփայութեանց
ablatif փիլիսոփայութենէ փիլիսոփայութեանց
instrumental փիլիսոփայութեամբ փիլիսոփայութեամբք