cf. Տարմալակ.
ՏԱՐՄԱԼ որ եւ ՏԱՐՄԱԼԱԿ ՏԱՐՄԱՂԱԿ. θηλάκιον sacculus. Քուրձ. քսակ. մախաղ. եւ Քղանցք ժողովեալ իբրեւ զպարկ.
Տարմալ, մանդիկս կամ խուրճին, կամ թլիս (յն. թիլա՛քիօն ). թլիսն կտաւէ մախաղ է (այսինքն տոպրակ). (Հին բռ.։)
Ունէր զբաճկոնակ ինչ, կամ տարմալակ, ուր զմուրանսն ժողովէր (կոյրն). (Տօնակ.։)
Դոյզն ի յոլովից առագրեցի ի տարմաղակս մտաց. (Ոսկիփոր.։)
Փոյթք էին զտարմալակս լայնել, եւ զքղանցսն երկայնել. (Երզն. մտթ.։)